Weefselherstel en arbeid: verschil tussen versies

Versie van 3 feb 2010 om 14:56

Inleiding

Bindweefsel: pezen, banden, gewrichtskapsel en huid. Allemaal bestaan ze uit bindweefsel. Het celtype dat verantwoordelijk is voor de aanmaak van bindweefsel is de fibroblast. Deze heeft een vezelvormige taak. Het maakt bindweefselvezels en grondsubstantie om weefsel bestand te maken tegen mechanische krachten. Bindweefsel bestaat uit een substantie van eiwitvezels, gelachtige materie en water. Elastine vezels in het bindweefsel zorgen voor de rekbaarheid van bindweefsel.

Bindweefselherstel

Wanneer er na weefselschade reparatie plaats vindt worden de fibroblasten sterk geactiveerd waarbij ze zich actief delen en verplaatsen. Door een ontstekingsproces worden ze geactiveerd waarna ze zich vermenigvuldigen en het wondgebied omvormen in een functioneel littekenweefsel. Ze doen dit het beste als het beschadigde weefsel wordt belast voor dagelijkse handelingen. Na een polsblessure met beschadiging van banden en spieren bijvoorbeeld zal er een behoorlijke bewegingsbeperking zijn opgetreden. Door vroegtijdig te oefenen kan het litteken weer optimaal functioneren. Fibroblasten krijgen namelijk door het bewegen informatie aangereikt waardoor het herstel gunstig verloopt.

Druk en trekkrachten zet een fibroblast aan tot vorming van bindweefselvezels. (de Morree, 2001)

Voor er herstel plaatsvindt ontstaan er eerst een aantal reacties die de schade beperken. Door de verwonding worden vrije zenuwuiteinden gestimuleerd en wordt pijn waargenomen. Hierdoor wordt het gebied zoveel mogelijk ontzien. Bij bindweefselletsel zijn meestal ook bloedvaten beschadigd. Na dat het bloed is gestolpt vinden eerst processen plaats die het weefsel voorbereiden op het vormen van het reparatieweefsel, het litteken. Dit wordt wel de ontstekingfase genoemd. Deze fase duurt een of meer dagen. Hierbij worden de fibroblasten geactiveerd die zorgen voor het wondherstel. De kenmerken van een ontsteking zijn, roodheid, zwelling, warmte en pijn. Na een paar dagen wordt de ontsteking minder heftig en treedt de herstelfase in. Deze fase heet de proliferatiefase. Hierbij wordt de wond door bindweefsel overbrugd en groeien capillairen* het wondgebied in. In 3 tot 10 dagen zijn de wondranden samengetrokken door bindweefsel. Na een week wordt er weer nieuw weefsel gevormd, wat ook wel de produktiefase wordt genoemd. Deze duurt zo'n drie tot 4 weken. De sterkte van het pas gevormde littekenweefsel is dan nog niet zo groot. Daarna komt de organisatiefase waarin het weefsel weer belastbaar is, deze fase kan een paar maanden tot een jaar duren.

Overzicht:

• Ontstekingsfase: een of meer dagen. ( werkbelasting niet geïndiceerd/ wellicht gecontraïndiceerd, ADL belasting stimuleren)
• Proliferatiefase: 3 tot 10 dagen. ( werkbelasting alleen in niet provocerende taken)
• Produktiefase: 3 tot 4 weken. ( werkbelasting zeer geleidelijk/ gradueel in provocerende taken, geen nieuw letsel aanbrengen)
• Organisatiefase: paar maanden tot een jaar. ( werkbelasting verder gradueel opbouwen, tijd is sterk afhankelijk van aard- en omvang van het letsel)

Zie ook:

• Arbeidsbelasting van Dijk