Zweepslag: verschil tussen versies

Huidige versie van 22 apr 2013 om 15:01

Zweepslag, wat is het ?

Andere benamingen: Tennis Leg, Calf strain, Calf pull, Coupe de Fouet. De zweepslag dankt zijn naam de plotselinge pijnscheut, alsof een steen tegen de kuit wordt gegooid, die optreedt bij het ontstaan van de blessure. Vaak gezien tijdens tennis (Tennis Leg), hardlopen heuvelop en plotseling sterke afzet ( springen). Een kleine verrekking tot een totale scheur van de spier kan optreden meestal gelokaliseerd op de overgang van spier- naar peesweefsel van het caput mediale van de [[m.gastrocnemius]

Na het optreden is het meestal onmogelijk om door te sporten of om zelfs op het desbetreffende been te staan. Naast pijn en het functieverlies treedt er zwelling en een niet altijd zichtbare blauwe plek op. Soms wordt een blauwverkleuring van de huid zichtbaar op een andere plaats dan waar de zweepslag is ontstaan.

Classificatie

Spierblessures zijn meestal verrekkingen De meest voorkomende locatie is de spierpeesovergang. Spierbeschadigingen kunnen worden ingedeeld in drie gradaties, afhankelijk van de ernst:

• 1e graad: Een milde strain/ contusie: scheuring van een aantal spiervezels met geringe zwelling en ongemak en geen, of slechts minimaal, verlies van kracht en bewegingsbeperking.
• 2e graad: Een matige strain/contusie: grotere schade van de spier met een duidelijk krachtverlies.
• 3e graad: Ernstige strain/contusie: een scheur die zich uitstrekt over de hele dwarsdoorsnede van de spier, resulterend in een totaal verlies van spierfunctie

In de praktijk wordt de diagnose gebaseerd op een zorgvuldige anamnese en lichamelijk onderzoek. Als er twijfel is kan een MRl of echografie zinvol zijn. Vanwege de lagere kosten heeft het maken van een echo de voorkeur.De hypothese is dat de spier het meest kwetsbaar en blessuregevoelig is bij een snelle verandering van excentrisch naar concentrisch aanspannen.

Risicofactoren zijn:

• Onvoldoende bewegelijkheid in de knie, enkel en of voorvoet. Als gevolg van spierverkortingen maar mogelijk ook als gevolg van stijfheid van andere structuren.
• Algemeen verlaagde belastbaarheid door bijvoorbeeld oververmoeidheid, ziekte of een te hoog prestatie niveau.
• Dysbalans spierkracht van de benen.
• Onvoldoende warming-up
• Een eerdere blessure
• Onjuist schoeisel niet passend bij de activiteiten of ondergrond

Behandeling

• Fase I (acuut)

In de eerste 48 uur treedt er altijd een ontsteking op. Deze ontsteking is voor het lichaam noodzakelijk om het wondgenezingsproces op gang te brengen. Om dit proces optimaal te laten verlopen worden de RICE principes toegepast:

Rust. Relatieve rust. Vermindering van de belasting door een hakverhoging in de schoen IJs; koelen door middel van bijvoorbeeld een ijspakking (enkele keren per dag gedurende 10 - 15 minuten); Compressie. De compressie gaat de bloeding tegen en geeft verminderde trekbelasting op de spiervezels. Elevatie of hoog lggen van het been met de voet in een functionele uitgangshouding; dit is 90º t.o.v. het onderbeen, als de pijn dit toelaat en met een licht gebogen knie.

De Revalidatie

• Fase 11 (subacuut): dag 3 tot > 3 weken Deze fase begint wanneer de ontstekingsreactie (zwelling, warmte, roodheid en pijn) afneemt.: - Regelmatige concentrische oefeningen startend zodra er een volledige pijnvrije bewegingsuitslag is

Oefeningen met submaximale isometrische contractie in verschillende gewrichtshoeken. Andere activiteiten als fietsen op de fietsergometer of zwemmen de conditie te behouden.

• Fase 111 (remodellering): 1-6 weken

Verlies van flexibiliteit van de kuitspier is waarschijnlijk het gevolg van pijn, ontsteking en de vorming van littekenweefsel. Om te voorkomen dat de kuitspier na de blessure minder flexibel worden, kan in de derde fase gestart worden met: Rekoefeningen van de kuitspier (korte en lange). Meerdere reksessies per dag met 4 rekkingen met lichte pijnvrije rek die langdurig wordt vastgehouden ( >30 sec.). Excentrische spierversterking. Concentrische oefeningen dienen te starten voor excentrische oefeningen, omdat excentrische oefeningen grotere krachten veroorzaken dan concentrische contracties

• Fase IV (functioneel): 2 weken tot 6 maanden

Het doel in deze fase is om weer te gaan sporten zonder een recidief. Dit wordt bereikt door de kuitspierkracht en flexibiliteit te laten toenemen tot normale waarden voor de individuele sporter. Sporthervatting kan pas plaatsvinden na zo`n 6 weken. Er mag dan geen pijn bij het aanspannen van de spier en / of bij het rekken van de spier zijn. De spanning in de spier mag niet hoger zijn dan in de andere kuit en de bewegelijkheid van het aangedane been moet gelijk zijn aan die van het gezonde been.

• Fase V (hervatting van wedstrijdsport): 3 weken tot 6 maanden

Om een recidiefblessure te voorkomen moeten rek- en spierversterkende oefeningen worden gehandhaafd.

Preventie

De reeds eerder genoemde risicofactoren zijn aangrijpingspunten om een kuitspierblessurre te voorkomen. Het risico kan worden verminderd worden door te zorgen voor:

Voldoende bewegelijkheid in de knie, enkel en of voorvoet met correct uitgevoerde rekoefeningen. Een goede warming-up vóór en een cooling-down van elk ca. 10-15 minuten. Besteed daarbij voldoende aandacht voor . Een rustige opbouw van de trainingen, zodat je lichaam rustig kan wennen aan de extra belasting. De juiste kleding passend bij de weersomstandigheden. Goed verwarmde spieren en pezen zijn beter bestand tegen rek- en trekkrachten dan koude spieren. Goed schoeisel met een goede schokdemping, zijwaartse stabiliteit, grip en een optimaal comfort. Goede spierkracht van de kuiten. Waak voor spiervermoeidheid, neem voldoende rust. Steppen, fietsen, en hardlopen zijn ideale oefeningen om de kuiten optimaal in conditie te houden.

Zie ook:

• Spierpijn
• Spierletsels

Youtube

• [1]

Powerpoint

• 1
• [2]

Fysieke klachten?

Raadpleeg uw fysiotherapeut, specialist in beweging [3]

Voor België [4]